Fijnproeverspoëzie

De genoegens die deze Fijnproeverspoëzie aan U verschaft, worden teweeggebracht door de bijzondere combinatie van vorm, klank en betekenis al dan niet van humoristische aard.    Veel leesplezier!

• DE KERK VAN ’T CALF

  Scheepjes verwelken, bloemen vergaan
  En ook de kerk van ’t Calf zal niet blijven bestaan
  Het voedsel was op, de kerk bleef leeg
  Terwijl het aantal kinderen alsmaar steeg
  Er waren ook al geen missen meer
  De kerk bleef leger, keer op keer
  Vele mensen keken het met lede ogen aan
  De kerk was altijd een deel van hun bestaan
  Ze hebben er veel aan gegeven
  Was ze maar wat voller gebleven
  Dan was ze er nog altijd geweest
  In de naam van de Vader, de Zoon en Heilige Geest
  Maar het heeft niet mogen zijn
  De priester heeft de laatste keer gedronken van de wijn
  De laatste keer heeft de klok van zich laten horen
  Daar hoog boven in de kerktoren
  De laatste keer heeft de bel in kerk
  Zich gekweten van haar werk
  Nu zal alleen nog de schoolbel klinken
  En de klok zal niet meer in de toren blinken
  De kerk van de oudere generatie ‘Calverlingen’
  Maakt nu plaats een generatie ‘nieuwerlingen’
  Er zal wat meer leven zijn, wat meer rumoer
  Daar op de school, daar op de koer
  Maar het valt niet te vermijden
  Dat elke keer wanneer wij daar voorbij zullen rijden
  Wij het hoofd even zullen wenken
  Om aan de kerk van ‘t Calf denken